Περιβάλλον

Οι αρμοδιότητες της Αειφορίας ως μηχανισμός επίλυσης προβλημάτων.

Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας , η ερημοποίηση , η φτώχεια , η έλλειψη εκπαίδευσης , οι πανδημίες και οι στρατιωτικές διαμάχες αποτελούν πλέον κεντρικά θέματα συζήτησης της παγκόσμιας κοινότητας.

Οι παραπάνω πολυ-επίπεδοι παράγοντες μπορούν να διαταράξουν δυναμικά την κρίσιμη αλυσίδα της Αειφορίας μέσω πολύπλοκων σχέσεων αιτίου- αποτελέσματος.

Ωστόσο η αδράνεια στην αντιμετώπισή τους απειλεί την ακεραιότητα και τη βιωσιμότητα των κοινωνικο-οικολογικών συστημάτων μας σε μακροπρόθεσμη βάση.

Η Δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται στα αποτελέσματα και όχι στα βαθύτερα αίτια-κίνητρα όπως οι δράσεις οι πρακτικές και οι συνήθειες.

Καθημερινές συστημικές ελλείψεις προκαλούνται από την ανισορροπία μεταξύ της περιορισμένης γνωστικής, συναισθηματικής, και οργανωτικής ικανότητας των ατόμων και των θεσμών από τη μία πλευρά, και του περίπλοκου χαρακτήρα των τεχνολογιών και των συστημάτων παραγωγής από την άλλη πλευρά.

Παραδείγματα συστηματικής αποτυχίας ως μέρος του προβλήματος έχουμε πλέον αρκετά όπως π.χ. η διαρροή πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι δημόσιες αρχές επικεντρώθηκαν στα αποτελέσματα της καταστροφής και στα επίπεδα των ποινών παραμελώντας την αναγνώριση συστημικών χαρακτηριστικών της καταστροφής.

Η συνεχώς αυξανόμενη ενεργειακή ζήτηση ,οι πολύπλοκες τεχνολογίες, η χαλαρή επιλογή της τοποθεσίας , η ελαστική εφαρμογή προδιαγραφών ασφαλείας, η ανησυχία για το κέρδος ,η έλλειψη διαφάνειας στις σχέσεις κράτους-επιχειρήσεων, και οι χωρίς ενημέρωση καταναλωτές είναι τα θέματα που πρέπει να επαναφέρουμε στο κεντρικό τραπέζι των συζητήσεων εάν θέλουμε να κατανοήσουμε πλήρως τι και γιατί πραγματικά συμβαίνει πίσω από κάθε Οικολογική καταστροφή.

Όπως αναφέρει ο Charles Perrow η εμφάνιση των «κανονικών ατυχημάτων» είναι αναπόφευκτη λόγω της ανισορροπίας μεταξύ της ανθρώπινης ικανότητας και της τεχνολογικής πολυπλοκότητας.

Οι προκλήσεις της αειφορίας εμφανίζονται σαν επιδημίες ενώ η κοινωνία δείχνει απροετοίμαστη να τις κατανοήσει πλήρως. Πόσο μάλλον να τις αντιμετωπίσει!

Στη δεκαετία που μεσολάβησε πολλά προγράμματα για την αειφορία έχουν προκύψει. Τα προγράμματα αυτά δεν είχαν μόνο ως βασικό στόχο τους επαγγελματίες των «πράσινων» θέσεων εργασίας αλλά και όλους εκείνους που μπορούν να χαρακτηρισθούν στελέχη της μετάβασης στην αειφορία.

Αυτή είναι μια κρίσιμη διάκριση, εάν θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα εργατικό δυναμικό από ενθουσιώδεις ανθρώπους με γνώση που μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της αειφορίας με ολιστικό τρόπο.

Ενώ η συζήτηση σχετικά με την αρμοδιότητα της αειφορίας και την επίλυση προβλημάτων έχει “ανάψει”, δεν έχουμε ακόμη δημιουργήσει μια σαφή εικόνα του τι γνωρίζουμε και για το τι είμαστε ικανοί.

Εκδόσεις σε έγκριτα εθνικά και διεθνή περιοδικά μας επιτρέπουν να μοιραζόμαστε τις επιτυχίες και τις προσεγγίσεις στην έρευνα και την επίλυση προβλημάτων στο τομέα της βιωσιμότητας.

Τα θεσμικά μας όργανα πρέπει να βρουν έναν τρόπο ανταμοιβής όλων εκείνων των δραστηριοτήτων που οδηγούν στην ανάπτυξη και στην εφαρμογή στρατηγικών λύσεων.

Για την επιτάχυνση του απαιτούμενου θεσμικού μετασχηματισμού, οφείλουμε να αναλάβουμε μια σειρά από συγκεκριμένες δράσεις ως μέλη μιας ομάδας με κοινό όραμα και στόχο.

  • Να προσδιορίσουμε από κοινού τις απαιτούμενες γνώσεις δεξιότητες και στάσεις που περιλαμβάνουν όλα τα βασικά προαπαιτούμενα της αειφορίας.
  • Να καθορίσουμε τις κατευθύνσεις για κάθε συγκεκριμένη αρμοδιότητα ώστε οι τεχνικές οι δεξιότητες και οι στάσεις να αποδίδουν.
  • Να συλλέξουμε στοιχεία από έρευνες ή πραγματικά περιστατικά που συνέβαλλαν στην επιτυχία ή την αποτυχία της βιωσιμότητας και να αναλύσουμε αντιπροσωπευτικούς και κατάλληλους Δείκτες και μετρούμενα μεγέθη.
  • Να ελέγχουμε και να επικυρώνουμε τα αποτελέσματα.
  • Να καθιερώσουμε ένα δίκτυο ατόμων και οργανισμών για την προώθηση της ανάπτυξης της βιωσιμότητας.
  • Να ενισχύουμε επίσημους και ανεπίσημους μηχανισμούς επικοινωνίας με στόχο την από κοινού διαμόρφωση του δικού μας μοντέλου βιωσιμότητας.
  • Να υιοθετήσουμε μια ολοκληρωμένη και συστηματική προσέγγιση της βιωσιμότητας στην πράξη, πέρα από αυτό που ορίζεται ως «προφίλ δουλειάς» του καθενός μας ,προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της αειφορίας ολιστικά.
  • Να συνεργαστούμε με την ακαδημαϊκή κοινότητα ώστε να παραχθούν νέες ιδέες από την πρακτική της αειφορίας.
  • Στόχος μας είναι η καθιέρωση «καλής πρακτικής» για την αειφόρο ανάπτυξη και η κατοχή γνώσεων και δεξιοτήτων ζωτικής σημασίας για την επίλυση των προβλημάτων βιωσιμότητας, έτσι ώστε η κοινωνία των πολιτών να μπορεί να επωφεληθεί από αυτές.